تاشوها یا در واقع همان دفتر کلاسور چرم به دانش آموزان کمک می کنند تا اطلاعات را به گونه ای سازماندهی کنند که برای آنها منطقی باشد.
از آنها می توان برای مرتب سازی و طبقه بندی اطلاعات، سازماندهی روابط علت و معلولی، یادداشت برداری و موارد دیگر استفاده کرد.
با داشتن یک مکان خاص برای همه چیز، نیازی به هدر دادن زمان برای جستجوی جزوه های گمشده (که مانند آکاردئون در ته کوله پشتی شکسته می شوند) وجود ندارد.
هر چیزی جای خود را در یک نوت بوک تعاملی دارد، در واقع من صفحاتم را شماره گذاری می کنم و از دانش آموزان می خواهم که صفحات خود را با من شماره گذاری کنند.
سپس، وقتی دانشآموزان از من سؤالی میپرسند (یا والدین شکایت میکنند که من هرگز چیزی تدریس نکردهام) میتوانم به شمارههای دقیق صفحه مراجعه کنم.
تمام یادداشت ها و فعالیت های من برای یک واحد در دفترچه یادداشت تعاملی قرار می گیرند.
بنابراین این نوت بوک ها ابزارهای مطالعه ارزشمندی هستند که شامل تمام کارهایی است که ما در کلاس انجام داده ایم.
دانش آموزان می توانند از آنها برای مرور مفاهیم کلیدی قبل از آزمون ها و آزمون ها استفاده کنند. ماهیت بصری دفترچه به دانش آموزان کمک می کند مطالب را به خاطر بسپارند.
آنها همچنین به دانش آموزان یاد می دهند که چگونه از یادداشت های خود در صورت گیر افتادن استفاده کنند.
آنها می توانند به جای درخواست کمک به اطلاعاتی که در دفترچه خود ثبت کرده اند مراجعه کنند. دانش آموزان در اصل کتاب درسی خود را ایجاد می کنند!
نوتبوکهای تعاملی به دانشآموزان افتخار و مالکیت کارشان را میدهد؛ هیچ چیز مانند دیدن روشن شدن چشمان دانش آموز وقتی متوجه می شود که می تواند چیزی خلق کند که هم از نظر زیبایی شناسی خوشایند است و هم عملکردی دارد، نیست.