میخ از یک میله یا ساق فلزی تشکیل شده است که در یک انتها نوک تیز و معمولاً دارای یک سر شکل در سر دیگر است که می توان آن را به قطعات چوب یا مواد دیگر کوبید تا آنها را به هم بچسباند.
میخ دیوار کناف معمولاً از فولاد ساخته می شود، اگرچه می تواند از آلومینیوم، برنج یا بسیاری از فلزات دیگر ساخته شود.
سطح را می توان برای بهبود مقاومت در برابر خوردگی، مقاومت در برابر خوردگی، یا ظاهر تزئینی آن پوشش داد یا روکش کرد.
سر، ساقه و نقطه ممکن است بر اساس عملکرد مورد نظر ناخن چندین شکل داشته باشند.
از حدود 300 نوع میخ که امروزه در ایالات متحده ساخته می شود، بیشتر آنها در ساخت و ساز خانه های مسکونی استفاده می شوند.
در خانه های چوبی به طور متوسط از 20000 تا 30000 میخ در انواع و اندازه های مختلف استفاده می شود.
ناخن ها بر اساس طولشان به سه دسته کلی تقسیم می شوند. به طور کلی به ناخن های کمتر از 1 اینچ (2.5 سانتی متر) تاک یا براد می گویند.
ناخن هایی با طول 1-4 اینچ (2.5-10.2 سانتی متر) میخ نامیده می شوند، در حالی که به ناخن هایی با طول بیش از 4 اینچ (10.2 سانتی متر) گاهی اوقات میخ می گویند.
این دسته بندی ها تقریباً تعریف شده اند و تلاقی قابل توجهی بین آنها وجود دارد.
طول یک میخ با واحدی به نام پنی اندازه گیری می شود. این اصطلاح از استفاده از ناخن در انگلستان در اواخر دهه 1700 می آید که به قیمت صد میخ با آن اندازه اشاره می کرد.
به عنوان مثال، یک «میخ ده سکه ای» به ازای هر صد، ده سکه هزینه می کرد. نماد پنی مانند 10d “d” است.
اعتقاد بر این است که این نام به زمان امپراتوری روم بازمی‌گردد، زمانی که شکل مشابهی از اندازه‌گیری میخ‌های جعلی دستی شامل یک سکه رایج رومی به نام دناریوس بود.
امروزه اصطلاح پنی تنها طول یک میخ را تعریف می کند و ربطی به قیمت ندارد. کوتاه ترین میخ 2d است که 1 اینچ (2.5 سانتی متر) طول دارد.
طول یک ناخن 10d 3 اینچ (7.6 سانتی متر) و یک ناخن 16d 3.5 اینچ (8.9 سانتی متر) است.
بین 2d و 10d، طول ناخن 0.25 اینچ (0.64 سانتی متر) برای هر تعیین پنی افزایش می یابد. فراتر از 10d هیچ پیشرفت منطقی در طول ها و تعیین ها وجود ندارد.
