تاثیر هوش مصنوعی هیجانی و اسباب بازی هایی مانند نیسان اسباب بازی جونیور و دیجیتال بر رشد کودک:
فضاهای بازی کودکان به طور فزاینده ای توسط فناوری های مدرن نفوذ می کند. با گذار جهان به عصر دیجیتال، کودکان بیشتر در معرض اسباب بازی های دیجیتالی قرار می گیرند.
به طور خاص، سال های اخیر شاهد ظهور اسباب بازی های هوش مصنوعی عاطفی (AI) بوده ایم. مواردی که دادهها را از کودکان جمعآوری میکنند و عملکرد آنها را بر این اساس تطبیق میدهند.
اگرچه این توسعه بدون مزایای آن نیست – موارد استفاده مثبت وجود دارد که در آن اسباب بازی ها برای شناسایی مشکلات در حال توسعه سلامت روان ، شرایط رفتار مثبت و بهبود یادگیری آنلاین برنامه ریزی شده اند (McStay, 2020) – نگرانی های زیادی وجود دارد.
هوش مصنوعی هیجانی چیست؟ هوش مصنوعی عاطفی معمولاً به عنوان «استفاده از محاسبات عاطفی و تکنیکهای هوش مصنوعی برای درک و «احساس» زندگی عاطفی انسان است».
این فناوریهای یادگیری پیشرفته از حس بیومتریک برای خواندن و واکنش به واکنشهای احساسی کودکان، جمعآوری دادههای صوتی و بصری در این فرآیند استفاده میکنند (McStay & Miyashita، 2020).
گرایش به نظارت و واکنش به رفتار کودک منعکس کننده سایر تحولات در دستگاه های تکنولوژیکی بزرگسالان است.
در حالی که این اسباببازیها هنوز گسترده نشدهاند، سابقه تاریخی وجود دارد که نشان میدهد به زودی تبدیل به یک هنجار میشوند.
اسباببازیها به آرامی از نظر فناوری در حال تکامل هستند: بردهای مدار در اواخر دهه 1900 به اسباببازیهای متصل به اینترنت در دهه 2000 تبدیل شدند، پس از آن نرمافزار تشخیص تصویر/صدا در اواخر دهه 2010 وارد اسباببازیها شد.
بنابراین، تکرار فعلی اسباببازیهای هوش مصنوعی مبتنی بر نفوذ داستانی فناوری در زندگی کودکان است. این تجاوزها تهدیدی برای تضعیف حق کودکان برای حفظ حریم خصوصی و شاید مهمتر از همه، حق آنها برای توسعه کامل پتانسیلهایشان بر اساس ماده 29 کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل متحد (CRC) (UNCRC، ماده 29) است.